Jak rozmawiać o seksualności ze swoimi dziećmi: przydatne wskazówki, które pomogą ci zrobić krok
Mamy przed sobą naszego nastolatka i uważamy, że w końcu musimy porozmawiać o seksie. Ale jak rozpocząć rozmowę? Jaki byłby odpowiedni czas? Czy powinniśmy być obojgiem rodziców lub tylko jedną osobą tej samej płci? Wszystkie te pytania mają szybką odpowiedź: jest już późno.
Jeśli twój syn jest nastolatkiem i nie rozmawiałeś z nim o seksie, jest już za późno, prawdopodobnie badał i tworzył wiele fałszywych mitów przez twoich przyjaciół, Internet lub twoje własne potrącenia. Dzieci muszą być informowane o seksie, ponieważ są na tyle dorosłe, by zrozumieć i zadać sobie pytanie o własną seksualność. 
Wykazano, że dzieci bardziej zaznajomione z seksem uprawiają seks później, mają mniej partnerów i są bardziej stabilne i podejmują odpowiednie środki ostrożności.
Jak rozmawiać z moim synem o seksie?
Przede wszystkim zapomnij o wszystkich stereotypach, które wiele filmów włożyło w nasze głowy: żadnych długich i poważnych rozmów przy użyciu technicznego słownictwa. Nie, nic z tego.
Po drugie, musisz zwracać uwagę na sygnały, które pokazuje twoje dziecko w kierunku ciekawości i odkrycia ich płci i innych, aby w naturalny sposób wyjaśnić niektóre terminy, uniknąć zamieszania i niewłaściwych sytuacji. Nie musisz przygotowywać rozmów, po prostu, gdy pytania nadejdą, odpowiedz uczciwie dostosowując się do wieku Twojego dziecka.
Dostosowanie naszych wyjaśnień do naszego syna
Już w wieku 2 lub 3 lat dzieci już odkrywają własną płeć i interesują się nimi. Chcą i muszą wiedzieć, dlaczego są dziećmi lub co je wyróżnia. Jak te różnice występują fizycznie?
Oczywiście w tych epokach nie możemy wyjaśnić biologii i funkcjonowania genitaliów, ale możemy pomóc im w kategoryzacji tego, co jest penisiem i waginą. Poprzez opowieści, w których można zobaczyć genitalia, możemy nauczyć ich, jak się mają.
I zapomnij o eufemizmach, które nazywamy genitaliami: nie ma pipi, chichi, ptaszka ... nie, to się nazywa pochwa i nie musisz wywoływać zamieszania. Wyraźny przykład: jeśli ptak lata i jest na drzewach, dlaczego mam tam ptaka? 
W wieku 3 i 4 lat zawsze jest kluczowe pytanie: Skąd pochodzą dzieci?, W tych czasach pojęcia poczęcia dziecka są niezrozumiałe, po prostu: "z brzucha mamy".
Zniknął bocian lub małe prezenty, które pochodzą z nieba. Musisz zdawać sobie sprawę, że przez całe dzieciństwo zobaczą to zamieszanie. Na przykład, jeśli dzieci są przynoszone przez bociana, dlaczego mama dostaje pyzaty i zabiera ją do szpitala? Tego typu pytania będą prowadzić do bardziej złożonych i iluzorycznych pytań, a na koniec rodzice i dzieci zostaną utraceni w odpowiedzi.
W wieku 5 lub 6 lat pytania stają się bardziej złożone, aby lepiej zrozumieć więcej ciekawości. Jak powstają dzieci? Nasz syn już wie, gdzie rodzą się dzieci, ale oczywiście, jak one się tam dostają? Czy stawiają je, gdy są duże? Kto je kładzie?
Na tym etapie warto, aby dziecko zrozumiało, że dziecko powstaje w wyniku połączenia komórek mamy i taty. Wyjaśnimy, że tata ma komórki, które nazywane są plemnikami i że kiedy zjednoczy się z komórką macierzystą zwaną jajkiem, tworzą dziecko. Nie musimy przekazywać informacji, że nie jesteśmy pytani, a każde dziecko rozwija ciekawość w różnym wieku.
Od 7 do 9 lat i nasze dzieci mają pewną autonomię podczas przeglądania swoich rysunków, gier i filmów i będą miały dostęp do wielu rodzajów obrazów i nagrań. W takim przypadku zapytają, w jaki sposób realizuje się koncepcję, czyli w jaki sposób tata wprowadza swoje komórki do matki.
Jaki jest proces? W tym przypadku odpowiedź jest zwięzła, będziemy musieli fizycznie wyjaśnić fakt penetracji penisa w pochwie jako konieczność dla procesu reprodukcji.
Po ukończeniu 11 lat zaczynają się same zmiany przed pokwitaniem i dojrzewaniem. Twoje ciało się zmienia, a pytania stają się bardziej szczegółowe. Nigdy nie powinniśmy ignorować pytań, ponieważ jeśli nie odpowiemy na nie, ktoś to zrobi, a wyniki mogą być katastrofalne. 
Trzeba jasno powiedzieć, że kiedy dwoje ludzi wykonuje akt seksualny, to dlatego, że się kochają.
Niektóre kwestie, o których nie powinniśmy zapominać, gdy rozmawiamy z naszymi nastoletnimi dziećmi, to: metody antykoncepcyjne, szanse zajścia w ciążę, ochrona przed chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Musimy budować zaufanie, aby kiedy mieli jakiekolwiek wątpliwości lub znaleźli się w trudnej sytuacji, przychodzili do nas jako rodzice i możemy nimi kierować tak, jak robimy to w innych aspektach ich rozwoju. Ten artykuł został opublikowany wyłącznie w celach informacyjnych. Nie można i nie należy zastępować konsultacji pediatrą. Radzimy skonsultować się z zaufanym pediatrą.
