Jakie były najniebezpieczniejsze epidemie wirusa Ebola

The Ebola jest nazwą a wirus z rodziny Filoviridae i rodzaj Filovirus, Jego nazwa pochodzi od rzeki Ebola, którą znaleźliśmy w Demokratycznej Republice Konga, gdzie po raz pierwszy zidentyfikowano ją w 1976 roku podczas epidemii.

Jest to wirus, który powoduje wirusową gorączkę krwotoczną Eboli, zakaźną i wysoce zakaźną, która jest bardzo poważna i dotyka zarówno ludzi, jak i inne gatunki królestwa zwierząt.

Wirus ten atakuje śródbłonek naczyń włosowatych i kilka rodzajów komórek odpornościowych, wykazując śmiertelność sięgającą nawet 90%.

Okres inkubacji waha się od 2 do 21 dni od momentu wystąpienia infekcji; to znaczy, byłaby to przerwa od infekcji do momentu pojawienia się objawów.

Objawy zaczynają się od nagłego wystąpienia wysokiej gorączki, bólów mięśniowych, silnego osłabienia, bólu gardła i bólu głowy, wysypki, biegunki i wymiotów. Z upływem godzin powoduje zaburzenia czynności nerek i wątroby, a w niektórych przypadkach krwotoki wewnętrzne i zewnętrzne.

Chociaż nie ma szczepionki, która zapobiegałaby rozprzestrzenianiu się wirusa Ebola, i nie ma żadnych terapii medycznych, które zwalczałyby wirusa (jesteśmy tylko przed objawowymi metodami leczenia gorączki i bólu), możliwe jest zapobieganie rozprzestrzenianiu się wirusa na wirusa Ebola.

Jaki był pierwszy odnotowany przypadek wirusa Ebola na świecie?

Pierwsze przypadki odnotowano 26 sierpnia 1976 r. W Yambuku, mieście, które znaleźliśmy w północnym Zairze. Najwyraźniej epidemia miała miejsce w rzece Ebola (w Demokratycznej Republice Konga), od której pochodzi właśnie jej nazwa.

W tym czasie wirus spowodował śmierć 151 osób, a zarejestrowano w sumie 285 infekcji o śmiertelności wynoszącej 53%.

Najbardziej śmiercionośne epidemie wirusa Ebola

Kwiecień - czerwiec 1995: Zair, 345 zarejestrowanych przypadków i 256 zgonów (74% przypadków śmiertelności).
2000 - 2001: dzielnice Gulu, Masindi i Mbarara (Uganda). 425 zarejestrowanych przypadków i 224 zgony (wskaźnik śmiertelności w przypadku 53%).
Październik 2001 - marzec 2002: Republika Konga i Gabon. 122 zarejestrowane przypadki i 96 zgonów (wskaźnik śmiertelności przypadek 79%).
Grudzień 2002 - kwiecień 2003: Republika Konga. 143 zarejestrowane przypadki i 128 zgonów (wskaźnik śmiertelności w przypadku 90%).
Kwiecień - październik 2007: Western Kasai (Republika Konga). 264 zarejestrowane przypadki i 187 zgonów (wskaźnik śmiertelności w przypadku 71%).
2014: Gwinea-Konakry, Sierra Leone i Liberia. 1440 zarejestrowanych przypadków, 826 zgonów (wskaźnik śmiertelności w przypadku 57%).

Obraz | DFID - brytyjski Departament ds. Rozwoju międzynarodowego Artykuł został opublikowany wyłącznie w celach informacyjnych. Nie może i nie powinna zastępować konsultacji z lekarzem. Radzimy skonsultować się z zaufanym lekarzem. MotywyInfekcje