Rozwiedliśmy się: jak powiedzieć naszemu synowi?

Miłość się skończyła, nie mamy już wspólnych interesów, nie mogę znieść żadnych aspektów twojej osobowości, nie jestem szczęśliwy. Te i inne przyczyny są odpowiedzialne za przybycie do naszego życia rozwód o separacja.

Jest to normalny i zdrowy proces, który nie powinien być związany z poczuciem szczęścia naszych dzieci, To prawda, że nie jest to gustowne danie dla naszych dzieci, aby zaakceptować fakt, że mama i tata nie będą już razem, ale mniej przyjemnie jest pogorszyć sytuację, zmuszając jednostkę rodzinną.

Wskazówki, które pomogą ci uzyskać rozwód, gdy będziesz mieć dzieci

Podejmowanie decyzji

Przyjazd do domu nie jest już przyjemny. Starcia i walki stają się coraz częstsze, a cierpliwość zmniejsza się każdego dnia. "Zdecydowaliśmy. Rozwiedliśmy się" Wygląda na to, że jest to najbardziej złożony krok, ale gdy masz dzieci, spada na nas ciężar: Jak mówimy naszym dzieciom? Ból jest wystarczający, a tym, co najmniej chcemy, jest nadal powodować cierpienie ... I MNIEJ DO NASZYCH DZIECI!

Obie strony nie chcą być sprawcami sytuacji, która ma wprowadzić radykalnych przed i po w życiu naszych dzieci i tendencji do "obwiniania", że druga strona kusi nas w nieświadomy sposób. Nie chcemy być złymi, nie chcemy być odpowiedzialni za ich ból. To normalne. Jak więc przekazujemy im wiadomości?

Wspólna historia

Po pierwsze, musimy zdawać sobie sprawę, że każdy członek małżeństwa inaczej rozwiązuje sytuację rozwodową i ma subiektywny punkt widzenia, Po drugie, twój syn nie dba o to, kto był winowajcąKocha je w ten sam sposób, a najmniejszą rzeczą, jakiej pragnie na tym świecie, jest dodanie do tej sytuacji złego ojca lub matki i dobrego.

Stworzenie wspólnej historii nie tylko sprawia, że rozwód jest bardziej przyjazny, ale daje również synowi tę samą wersję, z której można stworzyć kompozycję miejsca, bez zwątpienia w jednego z dwóch rodziców i bez myślenia, że jedna z dwóch kłamstw , Lepiej wiedzieć, że mama i tata nie kochają się nawzajem z różnych powodów, niż sądzić, że jeden z dwóch rodziców zdradził drugiego. O tej ostatniej formie dziecko, gdy jest z każdym, poczuje, że oszukuje drugiego.

Kiedy i jak to powiedzieć?

Wielu rodziców decyduje się na przekazanie swojej decyzji dziecku, gdy proces jest już zaawansowany, a nawet gdy rodzice nie mieszkają razem. Ta sytuacja sprawia, że dziecko w całym procesie, który uważamy za "NIE REALIZUJ", wyciąga własne i prawdopodobnie błędne wnioski. Ten fakt powoduje jedynie wycofanie się z rodziców i niepewność co do ich przyszłości.

Przede wszystkim, zanim porozmawiamy z naszymi dziećmi, konieczne jest zaplanowanie tego, co zostanie powiedziane, w jaki sposób zostanie ono powiedziane i na jakie pytania należy odpowiedzieć, aby uzyskać te same kryteria.

Ideałem byłoby przekazanie wiadomości w spokojnym miejscu i poświęcenie czasu i pośpiechu. W przypadku, gdy jest więcej rodzeństwa, sugerujemy, aby wiadomości były podawane jednocześnie, aby czuły się wspierane i współodczuwane z rówieśnikami. W tym czasie możemy postępować zgodnie z poniższymi wskazówkami:

Dostosuj język do wieku naszych dzieci.
Opowiedz wspólną historię i pozostań w niej z biegiem czasu.
Nie mów negatywnie o żadnym z członków pary.
Wyjaśnij i pamiętaj, że to, co nigdy się nie zmieni, będzie odczuwać do nich. Bardzo cię kochamy i nadal będziemy to robić.
Wyjaśnij, co będzie dalej: zmiana miejsca zamieszkania, odwiedzin, harmonogramów itp.
Daj margines trawienia i sprzyjaj realizacji pytań rozwiązujących wątpliwości dziecka.

Przerażająca reakcja

Jak wspomnieliśmy wcześniej, nie jest to danie dobrego smaku, więc reakcja naszego syna w pierwszych chwilach nie będzie pozytywna. Epizody niepokoju, poczucia winy, gniewu i depresji prawdopodobnie pojawią się na początku procesu u naszego syna. Podkreślamy, że to normalne, dlatego oboje rodzice muszą być z nim, wspierając go i zachęcając do komunikowania się z nami.

Zawsze mówienie prawdy, bycie uczciwym, nie obwinianie drugiego rodzica i utrzymywanie rutyny sprzyja procesowi akceptacji tej nowej rzeczywistości, która zawsze musi oznaczać zmianę na lepsze dla wszystkich członków rodziny. Ten artykuł został opublikowany wyłącznie w celach informacyjnych. Nie może i nie powinna zastępować konsultacji z psychologiem. Radzimy skonsultować się z zaufanym psychologiem.